Beklenmedik Bir Karşılaşma
O hafta, iş stresinden biraz uzaklaşmak için iki yakın arkadaşımla İzmit’e gelmiştik. Akşam saatlerinde kaldığımız otelin lobisinde sohbet ediyor, ertesi gün için gezi planları yapıyorduk. Kafamı kaldırıp asansör yönüne baktığımda tanıdık bir siluet gördüm. İnce topukluların üzerinde, zarif adımlarla yürüyen kadın bana fazlasıyla tanıdık geliyordu. Bir an tereddüt ettim, sonra göz göze geldik.

Bu… Olamazdı. Yıllar önce aynı ofiste çalıştığım, bana raporlar yetiştiren, kahve molalarında dertleştiğim eski sekreterimdi. Onu bu kadar uzun süre sonra görmek şaşkınlığımı gizleyemediğim bir andı.
Yıllar Önceki Tanıdıklık
Gözlerindeki ifade, beni tanıdığına dair en ufak bir şüphe bırakmadı. Hafif bir gülümsemeyle yanıma yaklaştı.
“Sen… Burada mı kalıyorsun?” dedi.
Sesinde hem şaşkınlık hem de sanki yıllardır beklenmiş bir karşılaşmanın heyecanı vardı. Başımı onaylar şekilde salladım. “Evet, birkaç günlüğüne buradayız.”
Konuşmamızın daha ilk cümlelerinde anladım ki, onun hayatı benim bıraktığım noktadan çok farklı bir yöne gitmişti. Sözleri arasında “artık farklı bir iş yapıyorum” cümlesi geçtiğinde, bakışlarında bir gizem sezdim. Bu, açıklanmasa da anlaşılan türden bir şeydi.
Lobide Kısa Bir Sohbet
Arkadaşlarım odalarına çıkınca, biz lobide bir köşe bulduk. Yumuşak deri koltuklara oturduk. Otelin hafif caz müziği, konuşmamıza fon oluşturuyordu.
“Hayat seni nerelere savurdu?” diye sordum.
O, derin bir nefes aldı ve “Daha özgür diğer bir hayat kurdum kendime” dedi.
Detaya girmese de cümlelerinin arasındaki ton, onun artık İzmit escort çalıştığını ima ediyordu. Bunu direkt söylemedi ama gözlerindeki rahatlık ve özgüven her şeyi anlatıyordu.
Teklif
Konuşma uzadıkça, aramızdaki mesafe kısaldı. Sanki yıllar önce yarım kalmış bir hikâyenin sayfalarını açıyorduk.
“Yarın dönmeden önce, seni arkadaşlarınla birlikte odana davet etsem…?” diye hafifçe gülümsedi.
Bu beklenmedik teklif karşısında kalbim hızlı çarpmaya başladı. Arkadaşlarımın böyle bir sürprize ne tepki vereceğini bilmiyordum, ama merak ağır bastı.
O An
Ertesi akşam, odada otururken kapı çaldı. Kapıyı açtığımda, o diğer aynı zarif duruşla içeri girdi. Arkadaşlarım da şaşkındı. “Bu… senin eski iş yerinden değil mi?” diye fısıldadılar. Ben sadece gülümsedim.
Odasına oturduğunda bakışları, tanıştığımız zamanki naif sekreter halinden çok farklıydı. Artık daha özgüvenli, ne istediğini bilen bir kadındı.
Geçmişin ve Şimdinin Kesiştiği Anlar
Oturma alanında sohbet başladı. İlk başta geçmişten bahsettik; ofisteki yoğun günlerden, komik anılardan. Ardından konu, hayatın insanı nasıl değiştirip dönüştürdüğüne geldi.
“Bazen,” dedi, “hayat sana tek bir şans verir ve onu değerlendirmen gerekir. Ben de öyle yaptım.”
Sesi yumuşak, ama kararlıydı. Onun hikâyesini dinledikçe, kararlarının ardındaki cesareti fark ettim.
Şehir Manzarasında Sessizlik
Gece ilerlerken, otelin terasına çıktık. İzmit Körfezi’nin ışıkları, uzaklardan parlıyordu. Denizin hafif tuzlu kokusu rüzgârla birlikte üzerimize doldu. Yan yana dururken konuşmuyor, sadece şehrin sesini dinliyorduk.
O an, kelimeler gereksizdi. Çünkü hem geçmiş hem de şimdiki zaman, bu sessizlikte buluşmuştu.
Veda
Gece sona erdiğinde, odadan ayrılırken bana dönüp “Hayatın sana sunduklarını küçümseme,” dedi.
Beni o an anlamıştı; bazen kendime fazla yükleniyordum. “Sen zaten çalışkansın, gerisi gelir,” diye ekledi.
Kapı kapandığında, aklımda hâlâ onun bakışları vardı.
Ertesi Sabah
Sabah güneş ışığı perde aralığından içeri süzülürken İzmit’in sokaklarından hafif bir uğultu geliyordu. Arkadaşlarım uykudayken ben bilgisayarımı açtım. diğer Sitelere bakmam gerekiyordu; belki de bu karşılaşma bana yeniden başlamam gerektiğini hatırlatmıştı.
Bir sayfanın üstüne şu cümleyi yazdım: “Bugün, hayatımın kontrolünü yeniden elime alıyorum.”
O hafta İzmit’te yaşadığım bu karşılaşma, bana hayatta tesadüflerin bazen en iyi öğretmen olabileceğini gösterdi. Eski sekreterim, kendi yolunu seçmiş, güçlü bir kadın olmuştu. Ben de kendi yolumda daha kararlı yürümeye karar verdim.
Ve belki de, İzmit escort diğer artık sadece bir etiket değil, bana “farklı hayatların da cesaret istediğini” hatırlatan bir anıydı.